In de natuur heeft alles een eigen cyclus: de groei van een boom, de ontwikkeling van een dier, van zaadje tot vrucht, van leven tot dood, alles volgt een eigen ritme. De mens is een natuurwezen en heeft van nature ook haar eigen ritme. Haar ritme spiegelt het ritme van de natuur en het universum. De oorspronkelijke volken van de aarde, volgden dit ritme en baseerden hun gewoontes hierop. Ze waren afhankelijk van wat de aarde hun gaf: voedsel, water en bescherming tegen de elementen. Ze volgden de cycli van de natuur: van lente tot winter en zagen elke boom, elke rots, elk dier en elk mens wordt als heilig en de wisseling van de seizoenen als spiegels voor de wisselingen in ons innerlijk. Wat buiten gebeurde, gebeurde ook binnen en anders om.